hé jiào xìng zhì jiǎn，jiā yǒu hǎo lǐ，wáng wǔ zi qiú zhī，yǔ bù guò shù shí。wáng wǔ zi yīn qí shàng zhí，lǜ jiāng shào nián néng shí zhī zhě，chí fǔ yì yuán，bǎo gòng dàn bì，fá zhī，sòng yī chē zhī yǔ hé gōng。wèn yuē:" hé rú jūn lǐ?" hé jì dé，wéi xiào ér yǐ。
和峤性至俭，家有好李，王武子求之，与不过数十。王武子因其上直，率将少年能食之者，持斧诣园，饱共啖毕，伐之，送一车枝与和公。问曰：“何如君李？”和既得，唯笑而已。
wáng róng jiǎn lìn，qí cóng zǐ hūn，yǔ yī dān yī，hòu gèng zé zhī。
王戎俭吝，其从子婚，与一单衣，后更责之。
sī tú wáng róng，jì guì qiě fù，qū zhái tóng mù，gāo tián shuǐ duì zhī shǔ，luò xià wú bǐ。qì shū yāng zhǎng，měi yǔ fū rén zhú xià sàn chóu suàn jì。
司徒王戎，既贵且富，区宅僮牧，膏田水碓之属，洛下无比。契疏鞅掌，每与夫人烛下散筹筭计。
wáng róng yǒu hǎo lǐ，mài zhī，kǒng rén dé qí zhǒng，héng zuān qí hé。
王戎有好李，卖之，恐人得其种，恒钻其核。
wáng róng nǚ shì péi wěi，dài qián shù wàn。nǚ guī，róng sè bù shuō。nǚ jù huán qián，nǎi shì rán。
王戎女适裴頠，贷钱数万。女归，戎色不说。女遽还钱，乃释然。
wèi jiāng zhōu zài xún yáng，yǒu zhī jiù rén tóu zhī，dōu bù liào lǐ，wéi xiǎng" wáng bù liú xíng" yī jīn。cǐ rén dé xiǎng，biàn mìng jià。lǐ hóng fàn wén zhī yuē:" jiā jiù kè bó，nǎi fù qū shǐ cǎo mù。"
卫江州在寻阳，有知旧人投之，都不料理，唯饷“王不留行”一斤。此人得饷，便命驾。李弘范闻之曰：“家舅刻薄，乃复驱使草木。”
wáng chéng xiàng jiǎn jié，zhàng xià gān guǒ，yíng yì bù sàn。shè chūn làn bài，dū du bái zhī，gōng lìng shě qù。yuē:" shèn bù kě lìng dà láng zhī。"
王丞相俭节，帐下甘果，盈溢不散。涉春烂败，都督白之，公令舍去。曰：“慎不可令大郎知。”
sū jùn zhī luàn，yǔ tài wèi nán bēn jiàn táo gōng。táo gōng yǎ xiàng shǎng zhòng。táo xìng jiǎn lìn，jí shí，dàn xiè，yǔ yīn liú bái。táo wèn:" yòng cǐ hé wéi?" yǔ yún:" gù kě zhǒng。" yú shì dà tàn yǔ fēi wéi fēng liú，jiān yǒu zhì shí。
苏峻之乱，庾太尉南奔见陶公。陶公雅相赏重。陶性俭吝，及食，啖薤，庾因留白。陶问：“用此何为？”庾云：“故可种。”于是大叹庾非唯风流，兼有治实。
xī gōng dà jù hān，yǒu qián shù qiān wàn。jiā bīn yì shén bù tóng，cháng cháo dàn wèn xùn。xī jiā fǎ: zǐ dì bù zuò。yīn yǐ yǔ yí shí，suì jí cái huò shì。xī gōng yuē:" rǔ zhèng dāng yù de wú qián ěr!" nǎi kāi kù yī rì，lìng rèn yì yòng。xī gōng shǐ zhèng wèi sǔn shù bǎi wàn xǔ。jiā bīn suì yī rì qǐ yǔ qīn yǒu，zhōu xuán lüè jǐn。xī gōng wén zhī，jīng guài bù néng yǐ yǐ。
郗公大聚歛，有钱数千万。嘉宾意甚不同，常朝旦问讯。郗家法：子弟不坐。因倚语移时，遂及财货事。郗公曰：“汝正当欲得吾钱耳！”迺开库一日，令任意用。郗公始正谓损数百万许。嘉宾遂一日乞与亲友，周旋略尽。郗公闻之，惊怪不能已已。
