liáng huì wáng yuē:" jìn guó，tiān xià mò qiáng yān，sǒu zhī suǒ zhī yě。jí guǎ rén zhī shēn，dōng bài yú qí，zhǎng zǐ sǐ yān xī sàng dì yú qín qī bǎi lǐ nán rǔ yú chǔ。guǎ rén chǐ zhī，yuàn bǐ sǐ zhě yī sǎ zhī，rú zhī hé zé kě?"
梁惠王曰：“晋国，天下莫强焉，叟之所知也。及寡人之身，东败于齐，长子死焉；西丧地于秦七百里；南辱于楚。寡人耻之，愿比死者一洒之，如之何则可？”
mèng zǐ duì yuē:" dì fāng bǎi lǐ ér kě yǐ wáng。wáng rú shī rén zhèng yú mín，shěng xíng fá，báo shuì liǎn，shēn gēng yì nòu。zhuàng zhě yǐ xiá rì xiū qí xiào tì zhōng xìn，rù yǐ shì qí fù xiōng，chū yǐ shì qí zhǎng shàng，kě shǐ zhì tǐng yǐ tà qín chǔ zhī jiān jiǎ lì bīng yǐ。bǐ duó qí mín shí，shǐ bù dé gēng nòu yǐ yǎng qí fù mǔ，fù mǔ dòng è，xiōng dì qī zǐ lí sàn。bǐ xiàn nì qí mín，wáng wǎng ér zhēng zhī，fū shuí yǔ wáng dí?"
孟子对曰：“地方百里而可以王。王如施仁政于民，省刑罚，薄税敛，深耕易耨。壮者以暇日修其孝悌忠信，入以事其父兄，出以事其长上，可使制梃以挞秦楚之坚甲利兵矣。彼夺其民时，使不得耕耨以养其父母，父母冻饿，兄弟妻子离散。彼陷溺其民，王往而征之，夫谁与王敌？故曰：‘仁者无敌。’王请勿疑！”
